Yekə-yekə danışmaq lazım deyilmiş. Bu qədər mal olmamalı idim axı, artıq vecimə olmadığını, başqa bir dünya şey düşündüyüm bir vaxtda yenə bir baxışa, iki gülüşə vurulmuş olmamalı idim. Lan hələ dünən günorta "ura deyəsən uje heç kimi sevmirəm, saplantılı aşiq paranoyak sevgili günlərim geridə qalır, xoş gəldin sağlam ruh, xoşbəxt həyat" zad modundaydım. Necə yanılmışım, necə gözəl düşürəm eyni poxa. * :dd
Gedib bir yerdə "aşiq oldum" deyə qışqıra bilərdim, hətta özünə deyə bilərdim. Amma belə bir şeyin səfehlik olduğunu bilmirəm neçə dəfədə biabırçı təcrübələrimizlə * ya da təcrübəsizliklərimizlə sübut elədiyimə görə heç bir oğraşın götünü qaldıracaq deyiləm.
Çox qəşəngdi e. Ona yaraşmayacağımı düşünüb "O qız mənə baxmaz" moduna girməkdən də zəhləm gedir, neyləyəcəm indi mən.
Gül kimi yaşayırdım da. Lazım idi mənə?
(youtube:
)
